1, 2, & 3 November 2010

Maandag 1 November

Vandaag waren de jongens vrij. We hebben alles dus lekker op t gemakje gedaan. Heerlijk! We hebben de hele dag gespeeld. Wel binnen, want het was nogal regenachtig. Op een gegeven moment begon het zo hard te regenen dat we met z'n 3en voor het raam hebben zitten kijken. Ze vonden het prachtig. 's Avonds heb ik met Aubri naar Greys Anatomy en Brothers & Sisters zitten kijken. We waren allebei moe, en zijn echt al om half 11 gaan slapen.

Dinsdag 2 November

De jongens waren redelijk vrolijk vandaag. Eindelijk, haha. 's Middags heb ik opa en oma even gebeld om ze te bedanken voor hun kaart, en daarna heb ik nog even met papa en mama geskypt. Kaven wilde al de hele dag niets normaals eten. Alleen koek en snoep. Aubri geeft hem dat dan gewoon, maar dat vertik ik. Dan eet ie maar niets. Als ie echt honger krijgt dan eet hij zijn normale echt wel hoor. Hij weet nu ook al wel dat nee bij mij echt nee is. Wat ik wel vervelend vind is dat de jongens als ze samen zijn echt monsters zijn. Apart zijn ze engeltjes, maar als ze bij elkaar zijn... menn. Dan duren mn dagen echt lang hoor. Maargoed. Voor de rest heb ik de laatste tijd erg moeilijk met het weg zijn van huis. Ik kan eigenlijk elk moment wel janken. Aiden merkt dat dan en dan vraagt ie of ik me niet zo lekker voel. Als ik dan zeg dat ik mn familie en vriendenmis probeert ie me te troosten. Hij zei: Oh maar ik ga jou echt super erg missen als je weer teruggaat naar je eigen land... Maar ik hou van jou! hahah. geinig kind. Kben lekker om half 10 gaan slapen. Kwas kapot.

Woensdag 3 November

Vandaag weer een drukke dag gehad. Op weg naar the little gym van aiden was Kaven in slaap gevallen. Die heebt nog een half uur bij mij op schoot liggen slapen. Mn voet sliep, mn rug deed pijn, maar hij lag zo lief :P Na de little gym waren Megan en Josepf de buurkinderen komen spelen. Op een gegeven moment kwamen ze op het onderwerp dat Kaven en Aiden niet in hun eigen bed slapen. Megan ging naar aiden toe en zei: Oh maar lieve Aiden, je hoeft niet bang te zijn. God is altijd bij je! Nou echtwaar ik kwam niet meer bij van het lachen. Dat een kind van 6 zoiets zegt vind ik toch een beetje gek. Ik zei maar snel dat ik een grappig berichtje had gekregen en dat ik daarom zo zat te lachen. Anders is t ook zo lullig. 's Avonds ging Aubri naar een lezing van 1 of ander auteur en was ze dus pas om half 10 thuis. Ik heb vandaag dus 14 uur gewerkt. Poehpoeh. Af en toe voel ik me de moeder.. Maargoed. De jongens gingen super lief naar bed. Kaven zei: Nightnight mewehel, en die viel zo in slaap. Das toch een beetje anders daan de laatste keer dat ik ze naar bed bracht. Ik moest in het midden liggen van ze, en toen ze allebei sliepen was het nog best moeilijk om uit het bed te komen. Aiden lag namelijk met zn been op me en Kaven lag aan mn arm geklemd. Haha. Nja wel lief.

Ik mis jullie zo :( dikke kus